ข้อคิดดีๆ ที่ได้จาก ‘อาจารย์ซี้ด’ นรเศรษฐ หมัดคง ในหัวข้อเวิร์กช็อปว่าด้วยดีเจ/โปรดิวเซอร์!!!
ข้อคิดดีๆ ที่ได้จาก ‘อาจารย์ซี้ด’ นรเศรษฐ หมัดคง ในหัวข้อเวิร์กช็อปว่าด้วยดีเจ/โปรดิวเซอร์!!! ก่อนอื่นต้องมาพูดถึง ‘ดีเจ’ ก่อนจะเชื่อมโยงไปถึงโปรดิวเซอร์!! ดีเจที่ดีนั้น...ต้องเริ่มจากการ ‘ฟัง’ ครับ.. ยิ่งฟังเพลงเยอะยิ่งดี.. ลองสมมุติดูว่า ถ้าคุณฟังเพลงสักล้านเพลง..เมื่อคุณมีเพลงเยอะ หลายๆแนวแล้ว..มันก็จะมีข้อมูลในหัวเราแบบอัตโนมัติครับ...จากบีทที่เมื่อก่อนคุณตามเพื่อน.. สมมุติแบบต้องอีดีเอ็มตามเขา!!.. แต่ล้านเพลงในหัวของคุณอาจจะทำให้ ‘ค้นพบตัวเอง’!! จากคุณที่เป็นอีดีเอ็ม..อาจจะเปลี่ยนไปชอบ ‘ดรัมแอนด์เบส’ เลยก็ได้!! จากนั้น ‘สิ่งใหม่ๆ’... ‘เอกลักษณ์’... หรือ ‘ลายเส้น’ ของเรา..อาจจะเกิดจากความ ‘เบื่อ’ ในเซทของคุณ ..ซีเล็คชั่นต่างๆ..หรือแผ่นเพลงที่อยู่รอบตัวเรา ทำให้เราทำสิ่งที่เป็นของเราเอง... ซึ่งมันดีนะครับ ถ้าเราวนอยู่กับ ‘บีทของชาวบ้าน’ และ ‘บีทของฝรั่ง’ ..ก็เหมือนกับการที่เราทำแฮมเบอร์เกอร์ แล้วไปขายที่อเมริกานั่นแหล่ะ..มันไม่น่าจะทำให้คุณดังหรอกครับ..ยากที่จะเป็นที่รู้จักครับ!! พอมาถึงการเป็น ‘ดีเจ/โปรดิวเซอร์’ (รวมถึงประสบการ์ณจากผลงาน Eclextic Suntaraporn) เมื่อดึงความ ‘เป็นตัวคุณ’ ออกมาแล้วเขาจะรับที่ตัวคุณ..ไม่ว่าคุณจะอยู่มุมไหนของโลก..ทำไปเถอะเพลงของคุณ...คนจมูกดี หูดี จะตามคุณไปถึงจะอยู่ในหัว...อย่างเราได้ยินเพลงๆหนึ่ง เราจะย้อนกลับมาคิดอยู่ในหัวว่าถ้าเป็นของเราจะเป็นจังหวะอะไร แล้วบีทอะไร.. อย่าง ‘อิเคล็กติค สุนทราภรณ์’ ที่ทำ คือสิบเพลง หยิบสิบแนว... ทำตอนนั้นคือ 1999-2000 ตอนนั้นเป็นดีเจประจำอยู่ที่บาร์ย่านอาร์ซีเอ และช่วงนั้นวัฒนธรรมดีเจ ยังไม่เข้ามาเหมือนในปัจจุบันนี้ ซึ่งผมเป็นคนที่นำเพลง ชิลเอาท์มาเปิด สวนกระแสกับย่านคลับที่เน้นไปทาง Techno..และ Pumping house.. และเมื่อตั้งใจจะกลับมาเป็นดีเจ ให้มีชื่อเสียงอีกครั้ง... เราก็ต้องมา ทำสร้างเพลง และเป็น ‘โปรดิวเซอร์’ด้วย!! ตอนนั้นก็เลยอยากจะกลับมาทำอะไรที่เป็นตัวเอง..และที่เราเลือกสุนทราภรณ์มาทำนั้นเพราะมันเป็นพื้นฐานของเรา เพลงที่เราเคยฟัง..และ ‘ครูเอื้อ’ ก็เป็นคนที่นำศัพท์ว่า ‘ไทย/สากล’ เข้ามาเป็นคนแรกของประเทศด้วยครับ.. ซึ่งมันจะเป็นการนำทำนองเพลงไทย..จังหวะเพลงไทย มาใส่และปรับให้เป็นโน๊ตสากล..เชื่อมั้ยว่าตั้งแต่ยุคครูเอื้อนั้น ไม่มีการพัฒนาอีกเลยจนมาถึงบัดนี้!!... เพราะสมัยนี้คือการเอาทำนองต่างประเทศมาล้วนๆเลย!! เรานำเพลง สุนทราภรณ์มาผสมจังหวะอิเล็กทรอนิกกา(Electronica) ซึ่งหมายถึงเพลงอิเล็กทรอนิกส์ที่มีจังหวะที่ทั้งเต้นและไม่เต้นด้วย.. แบบอีดีเอ็มสมัยนี้คือ เขาแยกที่เต้นออกมาโดยเฉพาะ ผมเลยหยิบทั้งสิบแนว..ซึ่งก็มีทั้งคนชอบและขายได้..และก็คนที่ไม่ชอบ โดยเฉพาะคนรุ่นครูเอื้อ(60-70) ยอมรับว่าโดนด่าเยอะ!! (แต่แซมเพิลทุกอย่าง พี่ซี้ดนำมาแบบสมบูรณ์นะครับ และไม่ใช่แค่การพยายามยัดเพลงเก่าลงไปในเพลงใหม่) แอดมินของนำเพียงบ้างส่วนมาลงนะครับ..ซึ่งยังมีข้อมูลที่ 'อาจารย์ซี้ด' มอบให้ดีเจรุ่นน้องอีกเยอะมาก..(คาดว่าทางทีมงานจะลงคลิปเต็มตามมา) เอาเป็นว่า..เพื่อนๆ ต้องเน้นการฟังเพลงเยอะๆ หลากหลายแนว แล้วค้นพบสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆ จากนั้นคือตั้งใจทำมันอย่างเต็มที่..ไม่ว่าจะในแง่การเล่นดีเจ หรือการเริ่มต้นก้าวมาสู่การเป็น 'โปรดิวเซอร์'!! และพยายามฉีกแนวหาความแตกต่าง..ซึ่งอาจจะนำเสนอความเป็นไทย(ถิ่นที่เราเกิด) หรือดึงเอารากฐานของวัฒนธรรม นำมาประยุกต์ให้เกิดสิ่งใหม่ๆ ได้นั่นเองครับ... ขอบคุณ 'อาจารย์ซี้ด' สำหรับแง่คิดดีๆเหล่านี้ครับ
