เร็วๆนี้มีหนังน่าสนใจอยู่เรื่องหนึ่ง ที่เนื้อเรื่องประมาณว่า "ตัวเอก เป็นคนเดียวบนโลกที่จำเพลงของ The Beatle ได้..แถมพอนำมาเล่น ดันกลายเป็นคนมีชื่อเสียงระดับโลก ในชั่วข้ามคืนเฉย!"

ทำไมถึงเป็นแบบนั้น "เพราะหนังมันเวอร์วัง?" หรือ "ตัวเพลงของ The Beatle มันดีขนาดนั้น จริงๆ?" แล้วถ้าเป็นอย่างหลัง... "อะไรคือส่วนผสม ที่ทำให้วง ผลิตชิ้นงานอันทรงพลังนี้ออกมา?"

ย้อนกลับไปยังอังกฤษ ตั้งแต่กลางยุค 60s ไปยัง 70s ยุคที่ผู้ฝังเปลี่ยนสายจาก 'ดนตรีเชื่องช้า' เป็นตอบรับการมาของจังหวะเร็ว อย่าง 'บับเบิลกัมป็อป' (Bubblegum Pop) ยุคนั้นยังเป็นยุค'ปล่อยของ' ของหลายๆวงอีกด้วย!! ทั้งเสียงร้อง...เนื้อร้อง...อารมณ์...ภาษา...และพลังหนุ่มสาว ต่างเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ.. แต่จุดที่วัดกันจริงๆกลับเป็น 'เมโลดี้' และ 'ฮาร์โมนี่'

แน่นอนว่า 'The Beatle' ทำทั้งสองสิ่งได้ดีเยี่ยม..และไม่ใช่แค่ 'ฟลุ๊กดัง' แค่เพลงเดียว...ทั้งสียังต้องทำมันให้ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วย!! นั่นคือการก้าวข้าม 'เพลงที่ตัวเองทำดี' และ 'เพลงที่วงอื่นทำดี' ให้ดีขึ้นไปอีกขั้น'!! (อย่างตอนที่วงสไตล์เดียวกันอย่าง Beach Boy ปล่อย 'Pet Sound' มาเขย่าวงการ.. The Beatle ตอบกลับด้วย 'Sgt. Peppers Lonely Heart's Club Band')

ความไม่หยุดยั้ง อาจเป็นสาเหตุที่มีเพลงฮิต ออกมามากมาย..แต่มันไม่ง่ายเลย วงต้องมีทัศนคติที่ดีในการแข่งผลิตงานออกมา โดย 'ไม่ติดกับ' ในความสำเร็จของคนอื่น..ไม่อิจฉา..ริษยา..และฉุนเฉี่ยว (มีบ่อยๆที่วงชื่นชมคนอื่น อย่างครั้งหนึ่ง Pual McCartney เคยชม Jimmy Hendrix ออกสื่ออีกด้วย)

เมื่อแรงพลักดันภายในที่แข็งแกร่ง..ผสมกับองค์ประกอบภายนอกที่ดีอย่าง โปรดิวเซอร์ที่ยอดเยี่ยม ทักษะทางกีต้าร์ของ George... ไลน์เบสที่เต็มไปด้วยเมโลดิกของ Pual...และกลองของ Ringo ที่ไม่เคยที่ให้ส่วนต่างๆหลุดจากกัน...ปิดท้ายพรสวรรค์ในการแต่งเพลงของดูโอ้ John แอนด์ Pual

ทั้งหมดนี้สร้างความสมบูรณ์ให้กับ 'ชิ้นงานเพลง' ของ The Beatle ...เมื่อลองกลับไปมองที่ 'หนังเรื่อง Yesterday' ก็เหมือนจะได้คำตอบอย่างกลายๆว่า "ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนถ่ายทอดเพียงอย่างเดียว..แต่เพลงที่ยิ่งใหญ่นั้น..ทุกชิ้นส่วน มันเดินทางมาจนสมบูรณ์ในจุดของมันแล้ว!"

บทความโดย Mr. Madz